مردي که همسرش را از دست داده بود دختر سه ساله اش را بسيــار

دوست مي داشت دخترک به بيماري سختي مبتلا شد

پدر به هر دري زد تا کودک سلامتي اش را دوباره بدست بياورد، هرچه پول

داشت براي درمان او خرج کردولي بيماري جان دخترک را گرفت و او مرد...

پدر در خانه اش را بست و گوشه گير شد. با هيچکس صحبت نمي کرد

سرکار نمي رفت. دوستان و آشنايانش خيلي سعي کردند تا او را به زندگي

عادي برگردانند ولي موفق نشدند. شبي پدر روياي عجيبي ديد، ديد که در بهشت

است و صف منظمي از فرشتگان کوچک در جاده اي طلايي به سوي کاخي مجلل

در حرکت هستندهمه فرشته هاي کوچک در حال شادي بودنند .

هر فرشته شمعي در دست داشت و شمع همه فرشتگان به جز يکي

روشن بودمرد جلوتر رفت و ديد فرشته اي که شمعش خاموش است، همان دختر

خودش است پدر فرشته غمگينش را در آغوش گرفت و او را نوازش داد

از او پرسيد : دلبندم، چرا غمگيني؟ چرا شمع تو خاموش است؟

دخترک به پدرش گفت: باباجان، هر وقت شمع من روشن مي شود،

اشکهاي تو آن را خاموش مي کند و

هر وقت تو دلتنگ مي شوي، من هم غمگين مي شوم هر وقت تو گوشه

گير مي شوي من نيز گوشهگير مي شوم نمي توانم همانند بقيه شاد باشم .

پدر در حالي که اشک در چشمانش حلقه زده بود، از خواب پريد.

اشکهايش را پاک کرد، ناراحتي و غم را رها کرد و به زندگي عادي خود

بازگشت.

نظر شما درباره اين داستان قشنگ چيست ؟